Dodatek mieszkaniowy jest formą pomocy dla osób z problemami finansowymi. Co ciekawe, świadczenie to przysługuje zarówno właścicielom mieszkań lub domów jednorodzinnych, jak i osobom wynajmującym takie nieruchomości.
Jakie warunki trzeba spełnić, aby otrzymać dodatek mieszkaniowy?
Aby otrzymać dodatek mieszkaniowy, trzeba spełnić trzy warunki. Pierwszą z nich jest konieczność posiadania tytułu prawnego do zajmowanego lokalu. O wsparcie finansowe mogą ubiegać się zarówno właściciele, jak i najemcy.
Świadczenie to jest dostępne dla osób, których dochody mieszczą się w ustalonym progu. Średni miesięczny dochód z trzech miesięcy poprzedzających złożenie wniosku nie może przekraczać 40 procent przeciętnego wynagrodzenia obowiązującego w dniu składania wniosku - w przypadku gospodarstw jednoosobowych oraz 30 procent przeciętnego wynagrodzenia obowiązującego w dniu składania wniosku - w przypadku gospodarstw wieloosobowych.
Lokal mieszkalny także musi spełniać określone kryteria powierzchniowe, co oznacza, że lokal nie może być za duży w stosunku do liczby osób. Maksymalna powierzchnia użytkowa lokalu, uprawniająca do otrzymywania dodatku mieszkaniowego, nie może przekraczać:
- 45,50 m² dla jednej osoby,
- 52,00 m² dla dwóch osób,
- 58,50 m² dla trzech osób,
- 71,50 m² dla czterech osób,
- 84,50 m² dla pięciu osób,
- 91,00 m² dla sześciu osób.
Ustawodawca przewidział jednak, że jeżeli w lokalu mieszka osoba z niepełnosprawnością, która poruszaj się na wózku inwalidzkim lub potrzebująca osobnego pokoju, powierzchnię należy powiększyć o 15 m².
Aby ubiegać się o przyznanie dodatku mieszkaniowego, konieczne jest złożenie wniosku w ośrodku pomocy społecznej lub urzędzie gminy na terenie zamieszkania. Wniosek ten musi być załączony do deklaracji dotyczącej dochodów gospodarstwa domowego, zgodnie z ustalonym wzorem przez radę gminy właściwą dla danego miejsca zamieszkania. Dodatkowo wymagane są dokumenty potwierdzające wysokość ponoszonych kosztów związanych z utrzymaniem mieszkania lub domu, takie jak na przykład rachunki.
Najczęściej wzór wniosku jest dostępny na stronie internetowej ośrodka. W związku z tym wystarczy go pobrać i wypełnić, a następnie dołączyć wymagane dokumenty, czyli deklarację o dochodach gospodarstwa domowego z ostatnich 3 miesięcy,
dokumenty potwierdzające powierzchnię użytkową, rachunki i inne dokumenty potwierdzające wysokość opłat za lokal oraz dodatkowe dokumenty, na przykład zaświadczenie o niepełnosprawności.
Wniosek wraz z wymaganymi załącznikami składa się osobiście w ośrodku pomocy społecznej, za pośrednictwem poczty lub przez pełnomocnika. Organ ma 30 dni na wydanie decyzji administracyjnej. Od negatywnej decyzji można odwołać się w ciągu 14 dni.
Progi dochodowe a dodatek mieszkaniowy
W 2024 roku wzrośnie próg dochodowy, co umożliwi większej liczbie Polaków skorzystanie z dodatku mieszkaniowego. W poprzednim roku te progi wynosiły 1 903,85 zł dla rodzin wieloosobowych oraz 2 538,46 zł dla gospodarstw jednoosobowych.
Zgodnie z ustawą budżetową, zakłada się, że przeciętne wynagrodzenie wzrośnie o 12,3 procent. W związku z tym można przewidzieć wzrost progów dochodowych, od których zależy przyznanie tego świadczenia. Chociaż dokładne dane Głównego Urzędu Statystycznego zostaną przedstawione w lutym 2024 roku, prognoza sugeruje, że próg dla gospodarstw jednoosobowych wzrośnie do 2850,70 zł, a dla gospodarstw wieloosobowych do 2138,02 zł.
Ile wynosi dodatek mieszkaniowy?
Wysokość dodatku mieszkaniowego nie jest stała. Jest ona ustalana indywidualnie przez urzędnika, uwzględniając sytuację konkretnego gospodarstwa domowego. Maksymalnie dodatek może pokryć 70 procent wydatków związanych z normatywną powierzchnią lokalu.
Wydatki na mieszkanie, które są kwalifikowane do uwzględnienia, są określone przez rozporządzenie z dnia 28 grudnia 2001 roku dotyczące dodatków mieszkaniowych. Obejmują one między innymi opłaty za czynsz, wodę, energię oraz zaliczki na koszty zarządu nieruchomością wspólną.
Można jednak samodzielnie oszacować wysokości dodatku mieszkaniowego. W tym celu należy zsumować wydatki związane z utrzymaniem lokalu (czynsz, rachunki za energię, wodę, ścieki, odpady, zaliczki na koszt zarządu nieruchomością wspólną, opłaty związane z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na lokale mieszkalne w spółdzielni mieszkaniowej, wydatek stanowiący podstawę obliczania ryczałtu na zakup opału). Następnie otrzymany wynik podzielić przez powierzchnię użytkową mieszkania. Później otrzymany wynik pomnożyć razy powierzchnię normatywną lokalu (określoną w ustawie), a na koniec od wyniku odjąć procent dochodów gospodarstwa domowego (dla 1-osobowego – 15 proc., dla 2-4 osobowego – 12 proc., dla 5-10 osobowego – 10 proc.).