Rozszyfrowujemy rachunek za gaz

Jak mówi stare przysłowie, nie uciekniemy ani od śmierci, ani od podatków. Do tego można by jeszcze dorzucić rachunki. Pół biedy, jeśli wiemy za co płacimy. Patrząc jednak na rachunek za gaz, takiej jasności nie mamy. Faktura składa się aż z 11 elementów, m.in. opłaty dystrybucyjnej stałej i zmiennej, abonamentu, wielkości zużycia. Co ciekawe, opłaty za gaz, który zużyliśmy, stanowią zwykle 50-60% całego rachunku. Co więc oznaczają pozostałe pozycje?

Rachunek za gaz punkt po punkcie

Przeanalizujmy po kolei wszystkie pozycje pojawiające się na rachunku za gaz.

1. Numer konta – to przypisany indywidualnie każdemu klientowi numer rachunku, na który należy uiszczać opłaty.

2. Numer klienta – podobnie jak w przypadku numeru konta, każdy klient posiada swój unikalny, identyfikujący go numer.

3. Adres punktu poboru – miejsce, do którego dostarczany jest gaz, przy tej informacji zamieszczony jest zazwyczaj także numer gazomierza.

4. Taryfa – oznacza grupę taryfową, do jakiej zostaliśmy zakwalifikowani: od W-1.1 do W-3. Przynależność do danej grupy związana jest z ilością gazu, jaki spalamy w ciągu roku. Im niższa cyferka przy taryfie, tym mniejsze spalanie oznacza.

5. Wielkość zużycia – to najbardziej istotna informacja dla nas, określa zużycie gazu, a więc też to, czy użytkujemy go rozsądnie. Większe zużycie tożsame jest z możliwością przejścia do kolejnej grupy taryfowej, a to oznacza wyższe rachunki.

6. Cena za paliwo gazowe – to cena netto (bez podatku VAT) jednej kilowatogodziny gazu.

7. Abonament – to stała, miesięczna opłata pobierana na poczet całej infrastruktury obsługi klienta: wystawiania i doręczania faktur, ewentualnej pomocy konsultanta itp. Musimy ją uiścić zupełnie niezależnie od tego, czy zużyliśmy w danym miesiącu gaz, czy nie.

8. Opłata dystrybucyjna stała – to koszt eksploatacji, monitorowania, remontowania i modernizacji gazociągów. Podobnie jak abonament, płacimy ją zawsze, niezależnie od tego, czy zużyliśmy gaz, czy nie.

9. Opłata dystrybucyjna zmienna – to proporcjonalny do zużycia paliwa koszt za dostarczenie gazu.

10. Kwota do zapłaty – to suma wszystkich opłat stałych i zmiennych, którą należy zapłacić.

11. Termin płatności – jak sama nazwa wskazuje, jest to data, do której musimy uiścić opłatę. Rachunki warto płacić w wyznaczonych terminach, w przeciwnym razie należy liczyć się z wysokimi odsetkami.

Jak obniżyć rachunek za gaz?

Czy możemy coś zrobić, aby płacić mniej? Przede wszystkim należy kontrolować zużycie gazu. Warto także przyjrzeć się opłatom stałym i wybrać dostawcę, który oferuje najniższe stawki.

Można też przeanalizować zasady, na jakich odbiorcy zaliczani są do poszczególnych grup taryfowych. Opłata taryfowa jest bowiem jedną z najdroższych pozycji na rachunku. Odbiorcy indywidualni kategoryzowani są według taryf W: W1, W2 i W3. Taryfa W1 oznacza najmniejsze zużycie gazu, a W3 największe. O przydzieleniu do konkretnej taryfy decyduje dostawca gazu na podstawie obserwacji naszego zużycia. Wystarczy sprawdzić na jego stronie internetowej, jakie wartości zużycia określa dla konkretnej taryfy, bo może okazać się, że dzięki drobnym oszczędnościom zostaniemy zakwalifikowani do tej tańszej.

Do rachunków wystawianych przez dostawcę usług nie należy podchodzić bezkrytycznie. Pamiętajmy, że on także może popełnić błąd. Warto zatem dokładnie sprawdzać, czy faktycznie rachunek jest nasz, tj. zweryfikować adres poboru oraz numer klienta.