Nauczycielskie świadczenie kompensacyjne stanowi formę wcześniejszej emerytury dla nauczycieli i pracowników pedagogicznych zatrudnionych w placówkach oświatowych. Jest to świadczenie zbliżone charakterem do emerytur pomostowych, które może być przyznane osobom spełniającym określone kryteria wiekowe i stażowe. Wiek emerytalny w tym przypadku jest zróżnicowany ze względu na płeć.
Obserwuj kanał Dziennik.pl na WhatsAppie
Zgodnie z informacjami zawartymi na stronie zielonalinia.gov.pl, nauczycielskie świadczenie kompensacyjne, będące formą wcześniejszej emerytury, przysługuje nauczycielom oraz innym pracownikom pedagogicznym zatrudnionym w szkołach i innych placówkach oświatowych, którzy urodzili się po 1948 roku i spełniają określone kryteria.
Kto może otrzymać świadczenie kompensacyjne?
Prawo do nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego przysługuje osobom, które bezpośrednio przed złożeniem wniosku były zatrudnione jako nauczyciele, wychowawcy lub inni pedagodzy w placówkach oświatowych, takich jak: przedszkola, szkoły (z wyłączeniem niepublicznych szkół bez uprawnienia szkoły publicznej), placówki kształcenia ustawicznego, ośrodki wychowawcze dla młodzieży, ośrodki socjoterapii, specjalne ośrodki szkolno-wychowawcze, ośrodki rewalidacyjno-wychowawcze oraz placówki zapewniające opiekę i wychowanie uczniom poza miejscem ich stałego zamieszkania.
Co trzeba zrobić, aby otrzymać świadczenie kompensacyjne?
Aby uzyskać prawo do świadczenia kompensacyjnego, konieczne jest spełnienie określonych kryteriów, w tym osiągnięcie odpowiedniego wieku i posiadanie wymaganego stażu pracy. Minimalny wiek emerytalny, uprawniający do pobierania tego świadczenia, ulega stopniowemu podwyższeniu i różni się w zależności od płci:
Dla kobiet:
- co najmniej 55 lat – do końca 2024 roku,
- co najmniej 56 lat – w latach 2025–2026,
- co najmniej 57 lat – w latach 2027–2028,
- co najmniej 58 lat – w latach 2029–2030,
- co najmniej 59 lat – w latach 2031–2032.
Dla mężczyzn:
- co najmniej 60 lat – w latach 2023–2024,
- co najmniej 61 lat – w latach 2025–2026,
- co najmniej 62 lata – w latach 2027–2028,
- co najmniej 63 lata – w latach 2029–2030,
- co najmniej 64 lata – w latach 2031–2032.
Aby uzyskać świadczenie, konieczne jest posiadanie co najmniej 30-letniego stażu pracy, w tym co najmniej 20 lat pracy nauczycielskiej w wymiarze co najmniej połowy obowiązkowego wymiaru zajęć. Warunkiem koniecznym jest też rozwiązanie stosunku pracy z inicjatywy pracownika lub w przypadku, gdy umowa wygaśnie z przyczyn obiektywnych, takich jak: całkowita likwidacja szkoły, jej częściowa likwidacja, przeprowadzenie zmian organizacyjnych skutkujących redukcją liczby oddziałów bądź zmiana planu nauczania uniemożliwiająca zatrudnienie w pełnym wymiarze godzin.
Nauczyciel nabywa prawo do świadczenia kompensacyjnego również w sytuacji, gdy jego stosunek pracy ulega rozwiązaniu z powodu upływu sześciomiesięcznego okresu pozostawania w stanie nieczynności, w trakcie którego odmówił podjęcia pracy w pełnym wymiarze godzin na czas nieokreślony lub na czas określony w tej samej szkole, niezależnie od zajmowanego stanowiska.
Jak się oblicza świadczenie kompensacyjne?
Zgodnie z informacjami ZUS, wysokość świadczenia kompensacyjnego ustalana jest poprzez podział łącznej wartości zwaloryzowanych składek emerytalnych i zwaloryzowanego kapitału początkowego, zgromadzonych na indywidualnym koncie ubezpieczonego, przez przeciętną długość dalszego życia 60-latka. W czerwcu 2024 roku średnie świadczenie kompensacyjne wynosiło 3986,93 zł, a otrzymywało je 11,9 tysiąca osób. Dla porównania emeryturę pomostową pobierało 40,5 tysiąca osób, przy średniej wysokości 5230,48 zł.
Polecamy miesięczną subskrypcję cyfrową DGP - Pakiet Premium