Nie wszystkie osoby, które straciły rodziców, są świadome, że mogą ubiegać się o świadczenie pieniężne z ZUS. Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyznaje dodatek dla sieroty zupełnej każdemu, kto stracił oboje rodziców i pobiera rentę rodzinną. Otrzymać go mogą także osoby, które pobierają rentę po zmarłej matce, gdy ojciec jest nieznany. Świadczenie przysługuje niezależnie od wieku, co oznacza, że mogą o nie wystąpić zarówno osoby nieletnie, jak i dorośli. Ważne jest, że dodatek jest wypłacany wszystkim, którzy otrzymują rentę rodzinną.

Reklama

Obserwuj kanał Dziennik.pl na WhatsAppie

Dodatek dla każdej sieroty zupełnej

Dodatek wypłacany jest każdej sierocie zupełnej, niezależnie od tego, ile sierot zupełnych jest uprawnionych do tej samej renty rodzinnej. Innymi słowy, jeśli w rodzinie jest kilka sierot, każdy członek rodziny, który ma prawo do renty, może otrzymać pieniądze.

ZUS przyzna dodatek tylko wtedy, gdy osoba ma prawo do renty rodzinnej. Gdy wygasa prawo do renty rodzinnej, tracone jest także prawo do dodatku. Jeśli osoba kontynuuje naukę, ma prawo do renty oraz dodatku do 25. roku życia, pod warunkiem że dostarcza do ZUS dokumenty potwierdzające edukację.

Reklama

Dodatek dla sieroty zupełnej - kwota

Do 29 lutego 2024 roku dodatek dla sierot zupełnych wynosił 553,30 zł miesięcznie, wypłacany przez ZUS. Od 1 marca, w związku z waloryzacją rent i emerytur, kwota ta wzrosła do 620,36 zł. Ta nowa wysokość świadczenia będzie obowiązywać do następnej waloryzacji, czyli do 28 lutego 2025 roku włącznie. Świadczenie to jest corocznie waloryzowane - tak jak renty i emerytury.

Co trzeba zrobić, aby otrzymać dodatek dla sieroty zupełnej?

Aby uzyskać dodatkowe środki, wystarczy złożyć odpowiedni wniosek w ZUS. Do wniosku należy dołączyć dokumenty potwierdzające daty zgonu rodziców lub dokument potwierdzający datę zgonu matki oraz akt urodzenia, który wskazuje na nieznanego ojca. Wniosek o dodatek dla sieroty zupełnej można składać w dowolnym momencie, pod warunkiem spełnienia wszystkich wymaganych kryteriów. Można to zrobić osobiście lub przez pełnomocnika w dowolnej jednostce organizacyjnej ZUS (pisemnie lub ustnie do protokołu) za pośrednictwem: operatora pocztowego, polskiego urzędu konsularnego.

Wniosek jest rozpatrywany przez organ rentowy odpowiedni dla miejsca zamieszkania wnioskodawcy lub przez jednostkę Zakładu wyznaczoną przez Prezesa ZUS. Po przeanalizowaniu wniosku oraz załączonych dokumentów, a także po ewentualnym przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, organ rentowy podejmuje decyzję w ciągu 30 dni od ustalenia ostatniej niezbędnej okoliczności.

Od decyzji można się odwołać, składając odwołanie na piśmie lub ustnie do protokołu, poprzez jednostkę organizacyjną ZUS, która wydała decyzję, do sądu okręgowego – sądu pracy i ubezpieczeń społecznych. Termin na wniesienie odwołania wynosi miesiąc od dnia doręczenia decyzji. Postępowanie odwoławcze nie wiąże się z żadnymi opłatami.