Składki PPK są finansowane ze środków pochodzących z trzech źródeł:
Składka podstawowa pracownika. Jest to określony procent wynagrodzenia brutto pracownika, który jest automatycznie potrącany z jego pensji. Wysokość składki podstawowej może być zmieniana przez pracownika w określonych ramach (od 2 proc. do 4 proc. wynagrodzenia).
Składka podstawowa pracodawcy. Pracodawca również ma obowiązek odprowadzać składkę podstawową w wysokości 1,5 proc. wynagrodzenia brutto pracownika.
Dopłaty. Dodatkowo, zarówno pracownik, jak i pracodawca mogą zdecydować się na wpłatę dodatkowych dopłat do PPK. Dopłata pracownika może wynosić do 2,5 proc. wynagrodzenia, a dopłata pracodawcy do 4 proc.
PPK. Kto płaci składki i w jakiej wysokości? Obowiązki pracownika i pracodawcy
Pracownik:Obowiązkowo płaci składkę podstawową (2-4 proc. wynagrodzenia).Może dobrowolnie dopłacać do 2,5 proc. wynagrodzenia.Pracodawca:Obowiązkowo płaci składkę podstawową (1,5 proc. wynagrodzenia).Może dobrowolnie dopłacać do 4 proc. wynagrodzenia.
Warto zaznaczyć, że uczestnictwo w PPK jest dobrowolne dla pracowników, ale pracodawca ma obowiązek automatycznie zapisać do programu wszystkich pracowników, którzy spełniają określone kryteria wiekowe (18-55 lat). Pracownik może jednak zrezygnować z uczestnictwa w PPK, składając odpowiednie oświadczenie.
Korzyści z PPK
PPK to atrakcyjna forma długoterminowego oszczędzania na emeryturę, która oferuje szereg korzyści, takich jak:
Dopłaty od państwa. Każdy uczestnik PPK otrzymuje corocznie wpłatę powitalną (250 zł) oraz dopłatę roczną (100 zł).
Możliwość wypłaty części środków przed emeryturą. W określonych sytuacjach (np. zakup pierwszego mieszkania, poważna choroba) można wypłacić część środków zgromadzonych w PPK.
Dziedziczenie. Środki zgromadzone w PPK podlegają dziedziczeniu.
PPK stanowi wartościowe uzupełnienie emerytury z ZUS, które może wpłynąć na poprawę sytuacji finansowej po zakończeniu kariery zawodowej.