Czym jest świadczenie kompensacyjne?
Nauczycielskie świadczenie kompensacyjne odpowiada emeryturze pomostowej. Mogą się o niego starać nauczyciele, wychowawcy i inni pracownicy pedagogiczni, którzy ukończyli wiek uprawniający do pobierania świadczenia, udowodnili okresy składkowe i nieskładkowe (co najmniej 30 lat) oraz co najmniej 20 lat pracy w co najmniej połowie obowiązkowego wymiaru zajęć w placówkach oświatowych.
Aby otrzymać nauczycielskie świadczenie kompensacyjne należy rozwiązać stosunek pracy.
Ile wynosi nauczycielskie świadczenie kompensacyjne w 2024 roku?
Świadczenie kompensacyjne nie ma stałej wysokości. Jak możemy przeczytać na portalu GazetaPrawna.pl, dane ZUS-u wskazują, że w styczniu 2024 roku jego przeciętna wysokość wyniosła 3557,64 zł.
ZUS, obliczając wysokość nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego, bierze pod uwagę sumę zwaloryzowanych składek na ubezpieczenie emerytalne i zwaloryzowany kapitał początkowy, następnie dzieli go przez średnie dalsze trwanie życia osoby w wieku 60 lat.
Co istotne, świadczenie to nie może być niższe niż minimalna emerytura. Ponadto, gdy nauczyciel ze świadczenia przejdzie na emeryturę, to nie zostanie obniżona podstawa obliczenia emerytury o kwotę pobieraną w świadczeniach kompensacyjnych.
Świadczenie kompensacyjne 2024 – jakie warunki trzeba spełnić?
Jak można przeczytać na oficjalnej stronie internetowej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, aby otrzymać nauczycielskie świadczenie kompensacyjne, należy ukończyć określony wiek:
- w przypadku kobiet jest to co najmniej 55 lat do końca 2024 roku, co najmniej 56 lat w latach 2025–2026, co najmniej 57 lat w latach 2027–2028, co najmniej 58 lat w latach 2029–2030, co najmniej 59 lat w latach 2031–2032;
- w przypadku mężczyzn jest to co najmniej 55 lat do końca 2014 roku, 56 lat – w latach 2015–2016, 57 lat – 2017–2018, 58 lat – 2019–2020, 59 lat –2021–2022, 60 lat –2023–2024, 61 lat – 2025–2026, 62 lata –2027–2028, 63 lata –2029–2030, 64 lata –2031–2032.
Ponadto nauczyciel musi mieć co najmniej 30 lat stażu – składkowych i nieskładkowych okresów, w tym co najmniej 20 lat pracy nauczycielskiej w wymiarze przynajmniej połowy obowiązkowego wymiaru zadań. Koniecznej jest też rozwiązanie na wniosek nauczyciela stosunku pracy lub jego wygaśnięcie w określonych okolicznościach.
Jak wskazuje ZUS, do stażu pracy nauczycielskiej przy ustalaniu prawa do świadczenia kompensacyjnego nie bierze się pod uwagę okresów niewykonywania pracy, ale pobierania wynagrodzenia lub świadczenia z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.
Nauczycielskie świadczenie kompensacyjne – czy trzeba rozwiązać umowę?
Przypomnijmy, że aby otrzymać świadczenie kompensacyjne należy rozwiązać stosunek pracy. Istotne jest to, aby to nauczyciel złożył taki wniosek. W przypadku zakończenia umowy za porozumieniem stron, również ważne jest, by wniosek o rozwiązanie wypłynął ze strony zatrudnionej osoby.
O świadczenie można wnioskować także, gdy umowa o pracę wygaśnie – upłynie okres, na który została zawarta. Ponadto warunek zostanie spełniony, jeśli stosunek pracy został rozwiązany z powodu likwidacji lub częściowej likwidacji szkoły, zmian organizacyjnych powodujących zmniejszenie liczby oddziałów w szkole oraz zmian planu nauczania skutkujących brakiem możliwości zatrudnienia danej osoby w pełnym wymiarze.
O świadczenie kompensacyjne może starać się również osoba, której stosunek pracy wygasł z powodu upłynięcia 6-miesięcznego okresu, w którym zatrudniony pozostawał w stanie nieczynnym, lub w przypadku gdy w czasie stanu nieczynnego osoba zatrudniona odmówiła podjęcia pracy w pełnym wymiarze na czas nieokreślony lub określony umową w tej samej szkole, na tym samym lub innym stanowisku.
Kto może starać się o nauczycielskie świadczenie kompensacyjne?
O świadczenie kompensacyjne mogą starać się osoby, które bezpośrednio przed złożeniem wniosku pracowały jako nauczyciel, wychowawca lub pedagog w takich placówkach, jak między innymi publiczne i niepubliczne szkoły (z wyjątkiem szkół niepublicznych nieposiadających uprawnień szkoły publicznej), publiczne i niepubliczne przedszkola, młodzieżowe ośrodki wychowawcze, młodzieżowe ośrodki socjoterapii, publiczne i niepubliczne placówki kształcenia ustawicznego, specjalne ośrodki szkolno-wychowawcze czy ośrodki rewalidacyjno-wychowawcze.