Dodatek pielęgnacyjny a zasiłek pielęgnacyjny

Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje niepełnosprawnym dzieciom do 16. roku życia, osobom niepełnosprawnym powyżej 16. roku życia oraz osobom, które ukończyły 75 lat. Instytucją, do której się o niego wnioskuje, jest urząd miasta lub gminy (bądź ośrodek pomocy społecznej). Dodatek pielęgnacyjny wypłacany i przyznawany jest przez ZUS. Przyznawane są one według odrębnych kryteriów, przez inne instytucje. Co więcej, jeśli osoba jest uprawniona do dodatku pielęgnacyjnego, nie przysługuje jej zasiłek. Nie są to więc tożsame świadczenia.

Czym jest dodatek pielęgnacyjny?

Reklama

Dodatek pielęgnacyjny to świadczenie wypłacane z emeryturą lub rentą, które otrzymywane jest przez beneficjentów co miesiąc. Ma on pomóc finansowo osobom, które mają ograniczoną lub pełną niezdolność do samodzielnego funkcjonowania.

Reklama
Reklama

Ile wynosi dodatek pielęgnacyjny w 2023 roku?

Aktualnie dodatek pielęgnacyjny wynosi 294,39 zł. Podlega on jednak corocznej waloryzacji w marcu.

Dodatek pielęgnacyjny – komu przysługuje?

Dodatek pielęgnacyjny może być przyznany osobom, które ukończyły 75. rok życia lub są całkowicie niezdolne do pracy i do samodzielnej egzystencji.

Nie otrzymają go osoby z przyznanym prawem do zasiłku pielęgnacyjnego. Ponadto otrzymywanie dodatku wyklucza przebywanie przez emeryta lub rencistę w zakładzie opiekuńczo-leczniczym lub zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym powyżej 2 tygodni w ciągu miesiąca.

Jak starać się o dodatek pielęgnacyjny? Czy trzeba składać wniosek?

Zakład Ubezpieczeń społecznych zajmuje się przyznawaniem oraz wypłacaniem dodatku pielęgnacyjnego. W przypadku seniorów, którzy ukończyli 75. rok życia, ZUS przyznaje świadczenie z urzędu. Taka osoba nie musi składać żadnego wniosku w tej sprawie.

W pozostałych przypadkach należy jednak złożyć odpowiednie dokumenty potwierdzające całkowitą niezdolność do pracy i samodzielnej egzystencji. Jest to:

  • wniosek o przyznanie dodatku pielęgnacyjnego;
  • zaświadczenie o stanie zdrowia (wypełniony druk OL-9, najwcześniej miesiąc przed składaniem dokumentów);
  • dokumentacja medyczna stwierdzająca całkowitą niezdolność do pracy i samodzielnej egzystencji.