Dofinansowanie do sanatorium – dla kogo?

Leczenie w uzdrowiskach może być dofinansowane. Prywatne turnusy są kosztowne, dlatego osoby borykające się z różnymi problemami zdrowotnymi wnioskują o zmniejszenie kosztów. Dofinansowanie z NZF, ZUS, PFRON czy KRUS jest możliwe dla osób, u których stwierdzona jest choroba przewlekła lub konieczność rehabilitacji ambulatoryjnej czy poszpitalnej.

Reklama

Kto musi poczekać z wyjazdem do sanatorium? Uznaje się, że w przypadku osób dorosłych nie powinno się korzystać z leczenia uzdrowiskowego częściej niż raz na 18 miesięcy. Jednak kolejne skierowanie można otrzymać już 12 miesięcy po zakończeniu poprzedniego turnusu. Do sanatorium nie powinny więc wyjeżdżać osoby, które nie tak dawno z niego wróciły.

Kto nie powinien jechać do sanatorium?

Osoba, przy której stanie chorobowym leczenie uzdrowiskowe i rehabilitacja z zastosowaniem naturalnych surowców leczniczych wykorzystywanych w sanatorium mogłoby pogorszyć stan zdrowia, nie powinna korzystać z turnusu. Jednak nie jest to jedyne przeciwwskazanie do wyjazdu.

Reklama

Lista schorzeń, które są przeciwwskazaniem do pobytu w sanatorium, jest długa i znajduje się w rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 5 stycznia 2012 roku w sprawie sposobu kierowania i kwalifikowania pacjentów do zakładów lecznictwa uzdrowiskowego. Przeciwwskazaniem do leczenia uzdrowiskowego jest między innymi:

  • ciąża i połóg;
  • zaostrzony stan chorobowy;
  • choroba zakaźna w fazie ostrej;
  • stwardnienie rozsiane w fasie ostrego rzutu lub z częstymi rzutami;
  • stany po udarach: z afazją, utrwalonymi niedowładami, z pełną niepełnosprawnością;
  • stany pourazowe lub pooperacyjne mózgu czy rdzenia oraz choroby neurologiczne, które powodują brak podstawowej samoobsługi;
  • w przebiegu chorób reumatycznych stany wynikające pilnej interwencji chirurgicznej lub ortopedycznej;
  • tętniak rozwarstwiający aorty, tętniak serca;
  • niewyjaśnione krwawienie z dróg rodnych;
  • krwawienia lub krwotoki z górnych dróg oddechowych oraz stany po krwotokach płucnych;
  • nawracające i niezdiagnozowane zaburzenia żołądkowo-jelitowe;
  • padaczka z częstymi napadami;
  • czynna choroba nowotworowa oraz okres przed upływem 5 lat w przypadku czerniaka złośliwego, białaczki, ziarnicy złośliwej, nowotworów nerki, chłoniaków złośliwych, a także okres przez upływem 12 miesięcy w przypadku innych nowotworów złośliwych, od zakończenia chemioterapii, leczenia operacyjnego, radioterapii; z wyłączeniem leczenia hormonalnego;
  • głębokie zaburzenia osobowości;
  • zachowania, które sprawiają problemy w funkcjonowaniu społecznym;
  • zniedołężnienie, całkowita niezdolność do samoobsługi;
  • ciężki stan ogólny z przeciwwskazaniem do transportu;
  • nietrzymanie moczu i kału dużego stopnia;
  • cewnikowanie na stałe pęcherza;
  • ropne zmiany na skórze.

Na wyjazd do sanatorium nie powinny również decydować się osoby, które są uzależnione od alkoholu lub substancji psychoaktywnych.