Wartość wycieczki, którą pracodawca organizuje dla swoich pracowników, będzie ich przychodem, który trzeba wykazać w zeznaniu rocznym i opodatkować. "Wycieczka nie może być uznana za świadczenie rzeczowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych" - stwierdza Magdalena Kobos z Ministerstwa Finansów.

Reklama

W związku z tym nie może podlegać zwolnieniu z PIT. Takie stanowisko potwierdzają również niezależni eksperci.
Wycieczka to usługa Nie ma wątpliwości, że wykupienie przez pracodawcę wycieczki dla pracowników nie stanowi dla tych ostatnich świadczenia rzeczowego. Tak uważa Paweł Jabłonowski, szef Departamentu Podatkowego, Chałas i Wspólnicy Kancelaria Prawna.

Pracownik uzyskujący przychód z tego tytułu, że na jego rzecz pracodawca sfinansował wycieczkę, nie jest uprawniony do skorzystania ze zwolnienia z PIT na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 51, poz. 307 z późn. zm.).

Ze zwolnienia w limitowanej części korzystają jedynie świadczenia pieniężne oraz świadczenia o charakterze rzeczowym. Natomiast nie można uznać, że wartość wycieczki obejmująca np. koszty przewozu, opłaty przewodnika, koszty ubezpieczenia jest świadczeniem rzeczowym, bowiem uczestnicy wycieczki nie otrzymują świadczenia o charakterze materialnym, tj. rzeczowym.



Przedmiotem świadczenia jest usługa turystyczna, a nie rzecz. Wartość takiego świadczenia stanowi przychód pracownika podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychody ze stosunku pracy.

Wycieczki organizowane przez pracodawców na rzecz swoich pracowników podlegają opodatkowaniu, zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reklama

Ekspert dodaje, że sytuacja kształtuje się inaczej, gdy to pracownik bądź pracownicy samodzielnie pokrywają koszty wycieczki. Wówczas pracodawca, który zachowując wymogi określone w przywołanej regulacji ustawy, zwraca pracownikom wydatki związane z wycieczką, może takiego zwrotu dokonać w formie świadczenia pieniężnego lub rzeczowego. "Tego rodzaju świadczenia korzystają zaś ze zwolnienia w PIT do ustawowo określonej wysokości 380 zł dla jednego roku podatkowego" - podpowiada Paweł Jabłonowski.

Świadczenia rzeczowe są zwolnione z opodatkowania, jeśli spełnione są określone w ustawie po PIT warunki. Magdalena Klein, księgowa w Auxilium, wymienia dwa warunki: świadczenie musi zostać sfinansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (ZFŚS), wysokość świadczenia na każdego pracownika nie może przekraczać 380 zł rocznie. "Każda nadwyżka objęta jest podatkiem dochodowym i składkami ZUS" - stwierdza Magdalena Klein.



Również Marek Kolibski, doradca podatkowy, partner w spółce Kolibski Nikończyk Dec & Partnerzy, podkreśla, że dofinansowanie przez pracodawcę wycieczki czy wczasów jest dla pracowników bez wątpienia przychodem ze stosunku pracy. Niemniej jednak, jeśli wycieczka taka jest finansowana w ramach ZFŚS, pracownik korzysta ze zwolnienia z opodatkowania takiego świadczenia do 380 zł.

"Niestety mimo poszerzenia zakresu zwolnienia w 2009 roku nie ustały wątpliwości odnośnie do tego, co może być kwalifikowane jako zwolnione świadczenie rzeczowe" - podkreśla Marek Kolibski. Tego typu wątpliwości nie powinny wzbudzać dodane w zeszłym roku do treści przepisu świadczenia pieniężne przekazywane pracownikom.

Ekspert zauważa, że z drugiej strony Izba Skarbowa w Warszawie (interpretacja nr IPPB5/423-68/10-2/JC) twierdzi, że organizacja wycieczek dla pracowników nie z funduszy ZFŚS, lecz ze zwykłych środków obrotowych firmy może być zakwalifikowana przez pracodawcę jako pośredni koszt uzyskania przychodów, skoro może mieć wpływ na wyniki sprzedaży, a w konsekwencji uzyskanie przychodów.

"Jeśli zaś wycieczka, jako działalność socjalna, jest finansowana ze środków obrotowych firmy, to wydatek nie stanowi kosztu, lecz koszt stanowi odpis na ZFŚS" - stwierdza Marek Kolibski. Ukształtowana przez organy podatkowe linia interpretacyjna potwierdza brak możliwości zwolnienia tego rodzaju świadczeń, tj. wycieczek, z podatku dochodowego.



Zdaniem Aleksandra Wójcika, radcy prawnego z kancelarii Kurek, Kościółek i Wójcik, bez znaczenia jest, czy pracodawca wykupił wycieczkę w biurze podróży, czy też zorganizował ją na własną rękę. Za przykład posłużyć mogą chociażby interpretacja dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 czerwca 2010 r. (nr IBPBII/1/415-272/10/ŚS) oraz dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 26 kwietnia 2010 r. (nr IPPB4/415-111/10-2/JS).

"W wypadku wycieczki mamy do czynienia ze świadczeniem usługi, wobec czego dosłowna treść art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT nie budzi wątpliwości interpretacyjnych, ponieważ wyraźnie stanowi o świadczeniach rzeczowych. Przedmiotem świadczenia rzeczowego mogą być wyłącznie obiekty materialne" - mówi Aleksander Wójcik.

Podkreśla też, że pracodawca będący płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych zobowiązany jest doliczyć do miesięcznego wynagrodzenia pracownika wartość wycieczki, przypadającą na pracownika, a następnie od tej sumy obliczyć, pobrać i wpłacić zaliczkę na podatek dochodowy.

Natomiast w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu imienną informację PIT-11, w której powinna być uwzględniona wartość darmowej wycieczki.