Marzec 2013 – Narodowy Bank Polski prosi Ministerstwo Finansów o rozpoczęcie prac nad nowelizacją ustawy o NBP. Ma ona dotyczyć głównie kwestii technicznych, wśród nich jest propozycja rotacyjności Rady Polityki Pieniężnej, czyli odnawiania jednej trzeciej składu Rady co trzy lata (na wprowadzenie takich zapisów nalegało OECD). Prace ruszają jeszcze w tym samym miesiącu.
Lipiec 2013 r. – prezes NBP Marek Belka spotyka się z ministrem spraw wewnętrznych Bartłomiejem Sienkiewiczem. Narzeka na ślimaczące się prace resortu finansów, kierowanego przez Jacka Rostowskiego, nad nowymi przepisami.
14 sierpnia 2013 r. – Ministerstwo Finansów publikuje projekt założeń nowelizacji ustawy o NBP. Projekt mówi o możliwości pełnienia funkcji członka Rady Polityki Pieniężnej przez dwie kadencje. Ta propozycja jest krytykowana – również przez przedstawicieli NBP – jako ograniczająca niezależność banku centralnego (członek RPP w pierwszej kadencji mógłby starać się o reelekcję opowiadając się za niskimi stopami procentowymi, zamiast np. głosować za podwyżkami stóp przy ryzyku wzrostu inflacji). W odniesieniu do członków RPP założenia przewidują również możliwość ich odwoływania w przypadku naruszenia zakazu prowadzenia innej działalności zarobkowej niż naukowa, dydaktyczna lub „twórczość autorska”. Projekt zawiera ponadto propozycję umożliwienia NBP kupna obligacji na rynku wtórnym poza operacjami otwartego rynku – to jeden z tematów wcześniejszej rozmowy Belki z Sienkiewiczem. Nie ma w nim mowy o rotacyjności składu Rady.
21 sierpnia 2013 r. – Ministerstwo Finansów publikuje komunikat, w którym pisze, że „celem projektowanych regulacji jest aktualizacja obowiązujących przepisów oraz wprowadzenie nowych, które pozytywnie wpłyną na przejrzystość oraz efektywność funkcjonowania Narodowego Banku Polskiego”. Podkreśla, że „działania regulacyjne prowadzone w zakresie projektu założeń były podejmowane we współpracy z NBP”.
Druga połowa sierpnia 2013 r. – propozycja wprowadzenia zasady rotacji w RPP pojawia się w piśmie wiceministra gospodarki Jerzego Pietrewicza.
2 września 2013 r. – w piśmie do wiceministra finansów Wojciecha Kowalczyka, odpowiedzialnego za projekt założeń, Piotr Wiesiołek, pierwszy zastępca prezesa NBP pisze, że „w ocenie NBP wprowadzenie możliwości sprawowania funkcji członka Rady przez dwie kadencje nie jest wskazane”. Kilka lat temu Wiesiołek zasiadał w zarządzie Banku Ochrony Środowiska, którego prezesem był wówczas Jerzy Pietrewicz.
2 września 2013 r. – zasadę rotacyjności składu RPP i wydłużenie kadencji w miejsce prawa do dwóch kadencji w Radzie proponuje również Jerzy Bańka, wiceprezes Związku Banków Polskich. Związek rekomenduje odnawianie połowy składu RPP np. co cztery lata przy wprowadzeniu ośmioletniej kadencji lub jednej trzeciej co trzy lata przy dziewięcioletniej kadencji. ZBP negatywnie ocenia możliwość odwoływania członka Rady, który prowadzi poza nią działalność zarobkową.
9 października 2013 r. – konferencja uzgodnieniowa w sprawie projektu w Ministerstwie Finansów.
20 listopada 2013 r. – premier Donald Tusk zapowiada zmiany w rządzie. Jacka Rostowskiego na stanowisku ministra finansów ma zastąpić Mateusz Szczurek.
22 listopada 2013 r. – zmodyfikowany projekt nowelizacji – bez zapisu o dwóch kadencjach członków RPP, za to z wprowadzeniem rotacji w Radzie (jedna trzecia składu będzie się zmieniać co dwa lata). W okresie przejściowym – RPP będzie liczyła 13 członków (Sejm, Senat i prezydent mają wybrać dodatkowo po jednej nowej osobie).
27 listopada 2013 r. – Mateusz Szczurek rozpoczyna urzędowanie.
20 marca 2014 r. – nad projektem po raz pierwszy obraduje Komitet Rady Ministrów.
22 maja 2014 r. – Komitet Rady Ministrów przyjmuje projekt założeń i rekomenduje go rządowi.
14 czerwca 2014 r. – „Wprost” publikuje nagranie spotkania Sienkiewicza i Belki.
17 czerwca 2014 r. – projekt założeń nowelizacji ustawy o NBP jest w planie obrad rządu.
CZYTAJ WIĘCEJ:Sienkiewicz rozmawia z Belką. "Wprost" publikuje stenogram i nagranie >>>
ZOBACZ TAKŻE:Kim jest tajemnicza "Gośka" z rozmowy Nowaka z Parafianowiczem? >>>