Kto ma prawo do dodatkowego urlopu?

Prawo do pierwszego takiego urlopu powstaje po przepracowaniu roku po dniu orzeczenia jednego z tych stopni niepełnosprawności. Do urlopu dodatkowego, tak jak do urlopu wypoczynkowego przysługującego wszystkim pracownikom zatrudnionym na podstawie stosunku pracy, mają zastosowanie przepisy kodeksu pracy. Dodaje się go do 26 dni urlopu wypoczynkowego przysługującego na podstawie kodeksu. Jednak urlop ten nie przysługuje temu, kto ma prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze przekraczającym 26 dni roboczych lub do urlopu dodatkowego na podstawie innych niż ustawa rehabilitacyjna przepisów. Prawo do urlopu w podwyższonym wymiarze mają różne grupy zawodowe, np. nauczyciele.

Dodatkowy urlop często mylony jest ze zwolnieniem od pracy w celu uczestniczenia w turnusie rehabilitacyjnym, tymczasem są to różne instytucje prawne. Osoba ze znacznym lub umiarkowanym stopniem niepełnosprawności ma prawo do zwolnienia od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia w wymiarze 21 dni roboczych w celu uczestniczenia w turnusie rehabilitacyjnym, jednak nie częściej niż raz w roku. Przysługuje jej również zwolnienie na wykonanie badań specjalistycznych, zabiegów leczniczych, a także w celu uzyskania środków ortopedycznych lub ich naprawy, jeżeli czynności te nie mogą być wykonane poza godzinami pracy.

Łączny wymiar urlopu dodatkowego i zwolnienia od pracy w celu wzięcia udziału w turnusie rehabilitacyjnym nie może przekroczyć 21 dni roboczych w roku kalendarzowym. Zatem jeżeli pracownik pojedzie na turnus rehabilitacyjny i skorzysta ze zwolnienia z pracy w wymiarze 21 dni, to zwolnienie pochłania te dodatkowe 10 dni urlopu, a więc nie przysługuje mu już dodatkowy urlop wypoczynkowy. Jeżeli turnus trwa np. 14 dni, pracownikowi pozostaje do wykorzystania 7 dni dodatkowego urlopu wypoczynkowego. Jeżeli nie ubiega się o zwolnienie na wyjazd na turnus, a jedynie chce wziąć urlop wypoczynkowy, to przysługuje mu 10 dni urlopu dodatkowego.

Wymiar urlopu wypoczynkowego i urlopu dodatkowego niepełnosprawnego pracownika zatrudnionego na część etatu ustalany jest na takich samych zasadach, jakie kodeks pracy przewiduje dla pozostałych pracowników, czyli proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tego pracownika (czas pracy osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności nie może przekraczać 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo, skrócony czas pracy nie dotyczy osób zatrudnionych przy pilnowaniu i tych, które mają zgodę lekarza na pracę przez ponad 7 godzin na dobę). Wymiar urlopu pracownika o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności zatrudnionego np. na 3/4 etatu łącznie z urlopem dodatkowym, wynosi 27 dni (3/4 z 36 dni).