Od 1 marca 2024 roku nastąpiła aktualizacja kryteriów dochodowych uprawniających do otrzymania dodatku mieszkaniowego. Obecnie, aby spełnić wymagania, gospodarstwo domowe jednoosobowe nie może przekroczyć 40 proc. przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej, co w 2024 roku odpowiada kwocie 2 862,19 zł miesięcznie. W przypadku gospodarstw wieloosobowych limit ten wynosi 30 proc. przeciętnego wynagrodzenia, czyli 2 146,64 zł miesięcznie. Oznacza to podwyższenie dotychczasowych progów dochodowych.
Obserwuj kanał Dziennik.pl na WhatsAppie
Czym jest dodatek mieszkaniowy?
Dodatek mieszkaniowy to forma pomocy finansowej, która ma na celu wsparcie osób o niskich dochodach w pokrywaniu kosztów związanych z mieszkaniem. Jest to szczególnie istotne w sytuacji, gdy ceny najmu lub rat kredytów mieszkaniowych są wysokie, a zarobki nie pozwalają na godne życie.
Dodatek mieszkaniowy - warunki
Poza spełnieniem wymogów dochodowych wnioskodawcy zobowiązani są do spełnienia innych, dodatkowych warunków. Aby uzyskać dodatek mieszkaniowy, niezbędne jest posiadanie przez wnioskodawcę tytułu prawnego do lokalu mieszkalnego. Tytułem takim może być prawo własności, umowa najmu, podnajmu lub spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. Osoby zajmujące lokal bez odpowiedniego tytułu prawnego są wykluczone z możliwości uzyskania tego świadczenia.
Warunkiem koniecznym do uzyskania dodatku mieszkaniowego jest to, aby średni miesięczny dochód przypadający na jednego członka gospodarstwa domowego nie przekroczył określonych przez przepisy limitów. Aby otrzymać dodatek mieszkaniowy, powierzchnia zajmowanego lokalu mieszkalnego nie może przekroczyć określonych norm. Maksymalna powierzchnia przysługująca gospodarstwu domowemu wynosi: 35 m² dla jednej osoby, 40 m² dla dwóch osób, 45 m² dla trzech osób, 55 m² dla czterech osób oraz 65 m² dla pięciu osób. W przypadku sześciu osób lub więcej powierzchnia jest zwiększana o 5 m² na każdą dodatkową osobę.
Wniosek o dodatek mieszkaniowy
Aby ubiegać się o przyznanie dodatku mieszkaniowego, należy złożyć stosowny wniosek w urzędzie gminy lub ośrodku pomocy społecznej właściwym dla miejsca zamieszkania. W celu rozpatrzenia wniosku wymagane jest przedłożenie kompletu dokumentów, obejmującego:
- Wniosek o przyznanie dodatku mieszkaniowego – formularz dostępny w siedzibie organu właściwego lub na jego stronie internetowej.
- Deklarację o wysokości dochodów – dokument zawierający szczegółowe informacje o dochodach wszystkich członków gospodarstwa domowego uzyskanych w ciągu ostatnich trzech miesięcy.
- Dokumentację potwierdzającą poniesione wydatki – faktury, rachunki lub inne dokumenty świadczące o wysokości opłat za lokal mieszkalny (czynsz najmu, czynsz administracyjny) oraz opłat za media (energia elektryczna, woda, ogrzewanie).
Czas rozpatrzenia wniosku o dodatek mieszkaniowy wynosi maksymalnie jeden miesiąc od daty jego złożenia. W przypadku pozytywnej decyzji przyznane świadczenie jest przekazywane bezpośrednio na rzecz podmiotu uprawnionego do pobierania opłat za lokal mieszkalny, tj. zarządcy budynku lub właściciela mieszkania. Środki te mogą być wykorzystane na pokrycie części kosztów związanych z utrzymaniem lokalu.
Ile wynosi dodatek mieszkaniowy?
Wysokość przyznawanego dodatku mieszkaniowego jest uzależniona od wielu zmiennych. Jednym z kluczowych czynników jest wysokość dochodu na osobę w gospodarstwie domowym – im niższy dochód, tym większa szansa na otrzymanie wyższego świadczenia. Istotne znaczenie mają również wydatki związane z utrzymaniem lokalu mieszkalnego, takie jak czynsz najmu lub czynsz administracyjny, opłaty za media (energię elektryczną, wodę, ogrzewanie) oraz inne koszty eksploatacyjne.
Wysokość dodatku mieszkaniowego w Polsce jest indywidualnie ustalana dla każdego wnioskodawcy i waha się przeciętnie od 250 do 380 złotych miesięcznie. Ostateczna kwota świadczenia zależna jest od szeregu czynników, takich jak dochody gospodarstwa domowego oraz koszty związane z utrzymaniem lokalu mieszkalnego.
Polecamy miesięczną subskrypcję cyfrową DGP - Pakiet Premium