Subskrybuj nas na Youtube
Skutki finansowe prezydenckiego projektu tzw. ustawy frankowej mogą nie tylko zachwiać stabilnością poszczególnych banków, ale również prowadzić do utraty zaufania do systemu bankowego, a w skrajnym scenariuszu spowodować kryzys finansowy - stwierdziła KNF w opinii do prezydenckiego projektu ustawy nt. frankowiczów.
"Wysoki koszt dla banków"
Jak stwierdziła we wtorek Komisja Nadzoru Finansowego w opinii wobec przesłanego jej 15 stycznia projektu ustawy o sposobach przywrócenia równości stron niektórych umów kredytu i umów pożyczki, obciążenie banków w następstwie restrukturyzacji kredytów/pożyczek objętych projektem ustawy w zależności od wariantu i scenariusza tworzy wysoki koszt dla banków.
Dla bazowego wariantu kursów walut (Wariant A) obciążenia te, według KNF, są wysokie i w zależności od jednego z czterech scenariuszy wynoszą: 56,2 mld zł, 67,2 mld zł, 44,6 mld zł lub 66,9 mld zł. Poza tym, zdaniem KNF, banki nie są obciążane symetrycznie. Istnieje grupa banków, dla których ubytek funduszy własnych jest istotny i poziomy funduszy własnych po dokonanej restrukturyzacji kredytów są istotnie niższe od poziomów wymaganych regulacyjnie - głosi komisja.Ponadto, jak twierdzi komisja, przyjęta przez autorów projektu koncepcja prowadzi do silnego uprzywilejowania większości kredytobiorców walutowych z lat 2007-2008.
W efekcie beneficjentami korzyści restrukturyzacji są ci klienci, którzy zaciągnęli kredyty w CHF w latach 2007-2008, a największe koszty z tytułu restrukturyzacji poniosą te banki, które aktywnie udzielały kredytów w CHF w latach 2007-2008, lub które nabyły inne banki posiadające portfele kredytowe z dużą liczbą mieszkaniowych kredytów walutowych udzielonych w latach 2007-2008.
Urzędnicy prezydenta odpowiadają
"Kancelaria Prezydenta RP uznaje wyliczenia Komisji za podstawę do dalszych rozmów na temat ostatecznego kształtu regulacji. Jednocześnie Kancelaria czeka na odpowiedź KNF na drugie pismo KPRP, dotyczące informacji o portfelach kredytów hipotecznych i sytuacji banków" - napisano w oświadczeniu Kancelarii Prezydenta zamieszczonym na jej stronie internetowej.
Dla Kancelarii priorytetem jest pomoc kredytobiorcom, przy zachowaniu stabilności finansowej państwa i sektora bankowego.
W połowie stycznia Kancelaria Prezydenta przedstawiła projekt ustawy dotyczący kredytów walutowych, który zakłada trzy mechanizmy restrukturyzacji kredytów. Został on wysłany do KNF, która miała określić skutki finansowe tej regulacji.
Komisja Nadzoru Finansowego w lutym wysłała do banków ankiety dotyczące skutków prezydenckiego projektu ustawy. Badanie ankietowe objęło 58 banków i oddziałów zagranicznych instytucji kredytowych, tj. wszystkie banki posiadające w bilansie (według stanu na koniec listopada 2015 r.) należności walutowe od podmiotów niefinansowych. Banki posiadające portfele kredytów/pożyczek podlegających ustawie mają znaczny udział w zagregowanych aktywach i kapitałach polskiego sektora bankowego: 88 proc. sumy bilansowej sektora i 90 proc. funduszy własnych sektora.
Wariant A czy wariant B?
Przy sporządzaniu szacunku kosztów KNF przyjął dwa warianty (A i B, w zależności od tego, czy kurs walutowy jest stały, czy też rośnie o 25 proc. w stosunku do kursu z 31 grudnia 2015 roku) i cztery scenariusze dla każdego z tych wariantów.
Według ankietowanych banków, dla bazowego wariantu kursów walut (wariant A) dla poszczególnych scenariuszy koszty wynoszą: 56,2 mld zł (scenariusz 1); 67,2 mld zł (scenariusz 2); 44,6 mld zł (scenariusz 3); 66,9 mld zł (scenariusz 4). Za najbardziej prawdopodobny przyjęto scenariusz 4.
Wariant B stanowi istotny stress test dla procesu restrukturyzacji. Odnosi się on do sytuacji wzrostu kursów walut w relacji do złotego o 25 proc. Dokonane wyliczenia wskazują, że obciążenia w wariancie B (wzrost kursów o 25 proc.), w zależności od scenariusza będą wynosić: 94,3 mld zł (scenariusz 1); 107,2 mld zł (scenariusz 2); 74,2 mld zł (scenariusz 3); 103,4 mld zł (scenariusz 4).
