Długi to zobowiązania finansowe, które należy spłacić. Zdarza się jednak, że nie regulujemy zaciągniętych kredytów. W takich przypadkach jedną z możliwości wyjścia z długów jest ich przedawnienie, chociaż zdarza się to bardzo rzadko. Istnieje również wiele zobowiązań, które nie podlegają przedawnieniu.

Reklama

Przedawnienie długu. Czym jest?

Przedawnienie długu to termin prawniczy, oznaczający okres, po którego upływie wierzyciel nie może już dochodzić swoich roszczeń wobec dłużnika na drodze sądowej. Należy jednak pamiętać, że przedawnienie nie oznacza automatycznego umorzenia długu. W przypadku zobowiązań alimentacyjnych przedawnienie może być przerwane przez ponowne zgłoszenie żądań alimentacyjnych.

Na czym dokładnie polega przedawnienie długu? Wyjaśnienie znajduje się w artykule 117 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z nim, "po upływie terminu przedawnienia, osoba, przeciwko której przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia". Ważne jest również, że zrzeczenie się zarzutu przedawnienia przed upływem terminu jest nieważne.

Jeśli przepisy nie stanowią inaczej, większość zobowiązań przedawnia się najpóźniej po upływie 6 lat od daty, kiedy roszczenie stało się wymagalne. Taka zasada obowiązuje od nowelizacji ustawy w 2018 roku. Wcześniej okres przedawnienia wynosił maksymalnie 10 lat. Należy pamiętać, że niektóre terminy mogą ulec zmianie, często w wyniku wniesienia sprawy do sądu.

Te długi się nie przedawniają

Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, przedawnienie długów dotyczy roszczeń majątkowych. Oznacza to, że inne zobowiązania niemajątkowe nie podlegają przedawnieniu. Są to:

  • roszczenia wynikające z prawa własności nieruchomości;
  • roszczenia o naprawienie szkody jądrowej na osobie;
  • roszczenia o zniesienie współwłasności rzeczy;
  • roszczenia powstałe w wyniku zbrodni wojennych, zbrodni przeciwko ludzkości bądź ludobójstwa;
  • roszczenia niemajątkowe;
  • Zobowiązania wobec Funduszu Alimentacyjnego.

Najczęściej spotykanymi zobowiązaniami, które nie ulegają przedawnieniu, są roszczenia związane z prawem własności nieruchomości. Te roszczenia dzielą się na dwie kategorie: wydobywcze, które umożliwiają wierzycielowi żądanie spełnienia roszczenia, oraz negatoryjne, gdzie wierzyciel może żądać przywrócenia stanu zgodnego z prawem oraz zaniechania naruszeń przysługującego mu prawa.

Natomiast roszczenia majątkowe podlegają przedawnieniu, co oznacza, że mają określony termin, po którym przestają być skuteczne. Do tej grupy należą roszczenia rodzinno-opiekuńcze, takie jak alimenty na dziecko lub byłego współmałżonka, oraz roszczenia o ochronę dóbr osobistych, na przykład naruszenie czyjegoś dobrego imienia lub bezprawne wykorzystanie wizerunku.

Również roszczenia o zniesienie współwłasności rzeczy nie podlegają przedawnieniu. Taka regulacja ma na celu umożliwienie współwłaścicielom skutecznego zarządzania przedmiotem wspólnej własności, bez względu na to, czy dotyczy to ruchomości (np. samochodu) czy nieruchomości (mieszkania lub domu). Oznacza to, że kredyty hipoteczne także nie ulegają przedawnieniu.