Subskrybuj nas na Youtube
ZUS ma możliwość ponownego obliczenia wysokości emerytury na wniosek ubezpieczonego, który legitymuje się okresem składkowym przed 1999 rokiem i przedłoży odpowiednie dokumenty potwierdzające ten okres. Warunkiem nabycia prawa do emerytury z ZUS jest osiągnięcie odpowiedniego wieku emerytalnego (60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn) oraz posiadanie choćby jednego okresu składkowego na ubezpieczenia społeczne lub emerytalno-rentowe.
Obserwuj kanał Dziennik.pl na WhatsAppie
Staż pracy to kluczowy czynnik wpływający na wysokość emerytury. Im więcej lat przepracujemy i im wyższe składki będziemy odprowadzać, tym większą kwotę otrzymamy po przejściu na emeryturę. Co więcej, późniejsze przejście na emeryturę może przynieść dodatkowe korzyści. Każdy rok pracy po osiągnięciu wieku emerytalnego może podwyższyć nasze świadczenie nawet o 15 proc.
Kto może ubiegać się o wyższą emeryturę?
Jak zaznaczają eksperci z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, kwestia ta jest szczególnie istotna dla osób, które rozpoczęły swoją karierę zawodową przed reformą emerytalną z 1999 roku. Wprowadzone wówczas zmiany w systemie emerytalnym mają bezpośredni wpływ na wysokość świadczeń, które obecnie pobierają lub będą pobierać w przyszłości. Warto podkreślić, że aktywność w zakresie uzupełniania dokumentacji w ZUS może przyczynić się do zwiększenia wysokości przyszłej emerytury.
Okresy składkowe i nieskładkowe
Wysokość świadczenia emerytalnego jest uzależniona od długości okresu składkowego i nieskładkowego. Aby otrzymać emeryturę nie niższą niż minimalna, wynosząca obecnie 1780,96 zł, wymagane jest posiadanie co najmniej 20 lat takiego okresu dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn.
Istotne znaczenie mają zarówno okresy składkowe, związane z aktywnością zawodową (np. zatrudnienie, działalność gospodarcza), jak i okresy nieskładkowe, charakteryzujące się brakiem aktywności zawodowej (np. nauka, bezrobocie). Przy czym okresy nieskładkowe mogą stanowić maksymalnie jedną trzecią okresów składkowych.
Podstawa obliczenia wysokości emerytury ustalana przez ZUS obejmuje: zwaloryzowany kapitał początkowy osób ubezpieczonych przed 1999 rokiem, zwaloryzowane składki na ubezpieczenie emerytalne zgromadzone po 1998 roku oraz zwaloryzowane środki zgromadzone na subkoncie, w tym również przeniesione z otwartego funduszu emerytalnego. W przypadku osób objętych ubezpieczeniem społecznym przed 1999 rokiem, które nie kontynuowały ubezpieczenia emerytalnego i rentowego po tej dacie, podstawę wymiaru emerytury stanowi wyłącznie ustalony kapitał początkowy.
Wyższa emerytura a dokumenty potwierdzające zatrudnienie
Aby dokonać przeliczenia emerytury, niezbędne są dokumenty potwierdzające przebieg kariery zawodowej, takie jak świadectwa pracy, zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu. W sytuacji braku pełnej dokumentacji ZUS rozpatrzy możliwość uwzględnienia dowodów pośrednich, np. legitymacji ubezpieczeniowej, umów o pracę, list płac.
Dodatkowo, dokumenty potwierdzające przebieg służby wojskowej, takie jak książeczka wojskowa czy zaświadczenia wojskowej komendy uzupełnień, mogą być przydatne. Również wpisy w starych dokumentach tożsamości, legitymacje związkowe oraz zeznania świadków, zwłaszcza byłych współpracowników, mogą stanowić wartościowe dowody.
Do kogo zgłosić się po dokumenty?
Instytucje, które zakończyły swoją działalność lub zmieniły formę prawną, powinny mieć wyznaczony podmiot odpowiedzialny za przejęcie i przechowywanie ich dokumentacji historycznej. ZUS pomoże wskazać, jakie dokumenty będą potrzebne. Mimo że analiza archiwalna jest procesem żmudnym, wymagającym szczegółowej znajomości historii przedsiębiorstwa, może przynieść znaczące korzyści w postaci zwiększenia wysokości świadczeń emerytalnych lub rentowych. Odnalezienie dawnych dokumentów potwierdzających zatrudnienie może skutkować ponownym obliczeniem świadczeń na korzystniejszych warunkach.
Polecamy miesięczną subskrypcję cyfrową DGP - Pakiet Premium