W specjalnym mailu administracja PE ostrzegła europosłów, że z powodu strajku w rafineriach we Francji są problemy z zaopatrzeniem stacji benzynowych. Wzdłuż drogi prowadzącej z Luksemburga do stolicy Alzacji w poniedziałek na stacjach nie było benzyny.

Reklama

Zdaniem części europosłów, taka sytuacji obrazuje absurd comiesięcznych, a niekiedy odbywających się dwa razy w miesiącu dojazdów z Brukseli do oddalonego od niej o ok. 450 km Strasburga. Każdego miesiące tysiące osób pracujących w PE pokonuje te trasę pociągami i samochodami, a roczne koszty sięgają milionów euro.

Siedziba PE w Strasburgu jest jednak zapisana w traktacie unijnym, a na jakiekolwiek zmiany nie chce zgodzić się Francja. Każda sesja oznacza ogromne pieniądze dla hotelarzy i restauratorów ze stolicy Alzacji. To też kwestia prestiżu. W efekcie za przejazdy europosłów, ich asystentów i pracowników administracji z Brukseli do Strasburga płacą każdego roku europejscy podatnicy.

"Dlaczego wciąż to robimy?!" - pyta europoseł Freund na Twitterze.

"Wygląda na to, że nie ma szans na dotarcie"

Dojazdy tysięcy ludzi powodują też korki na trasie. W poniedziałek ambasador Estonii przy UE Aivo Orav zamieścił zdjęcie z podróży na posiedzenie ministrów spraw zagranicznych w Luksemburgu. "Wygląda na to, że nie ma dziś szans na dotarcie na posiedzenia Rady do Spraw Zagranicznych w Luksemburgu. Już prawie godzinę stoimy w korku na autostradzie Bruksela-Luksemburg" - napisał.

Zdaniem europosłanki Wiśniewskiej, "bezsensowność przemieszczania się między Brukselą a Strasburgiem obnaża unijną hipokryzję".

- Niby Bruksela troszczy się o ochronę klimatu, niby PE szuka oszczędności m.in. poprzez obniżenie temperatury w swoich budynkach - od czwartku do poniedziałku w ogóle nie ma ogrzewania - a z drugiej strony wydaje ogromne pieniądze na transport, mimo że te same spotkania mogą się odbyć w Brukseli - powiedziała.

- Kiedy wybuchła pandemia Covid-19 sesje plenarne, po etapie pracy zdalnej, odbywały się w siedzibie PE w Brukseli i to rozwiązanie się sprawdziło. Mało tego, komfort pracy europosłów i pracowników znacząco wzrósł, nie trzeba było bowiem przenosić się na kilka dni do Strasburga, co zawsze stanowi duże wyzwanie organizacyjne, ale jest także marnotrawieniem czasu, a przede wszystkim pieniędzy unijnychpodatników. Niestety pod wpływem silnych nacisków Francji, ówczesny przewodniczący PE zdecydował, by przywrócić sesje plenarne w Strasburgu. Oczywiście, dwie siedziby PE są wpisane do Traktatów, ale rozwiązanie jest nieracjonalne i sprzeczne z logiką" - dodała Wiśniewska.

Siedziba Parlamentu Europejskiego w Strasburgu, broniona przez Francję, jest od lat przedmiotem debaty, a krytycy comiesięcznych podróży między Brukselą a Strasburgiem uznają je za zbyteczne i kosztowne.

Ze Strasburga Łukasz Osiński