Kto może otrzymać emeryturę z Niemiec?
Obywatele Polski, którzy pracowali w Niemczech i opłacali tam składki, mogą ubiegać się o niemiecką emeryturę. Kluczowe jest spełnienie wymogów dotyczących minimalnego okresu ubezpieczenia i wieku emerytalnego. Minimalny okres składkowy, czyli tak zwany okres wyczekiwania, wynosi 5 lat.
Niemiecki wiek emerytalny
Niemiecki wiek emerytalny jest stopniowo podnoszony. Dla osób urodzonych po 1964 roku wynosi on 67 lat. Istnieją jednak wyjątki pozwalające na wcześniejsze przejście na emeryturę:
- Długi okres ubezpieczenia: Osoby urodzone po 1964 roku, które przepracowały 45 lat, mogą przejść na emeryturę w wieku 65 lat.
- Znaczny stopień niepełnosprawności.
- Górnicy pracujący pod ziemią.
- 35 lat okresu składkowego: Możliwe jest wcześniejsze przejście na emeryturę, jednak wiąże się to z naliczeniem potrąceń obniżających wysokość świadczenia.
Czy można łączyć polską i niemiecką emeryturę?
Tak, jest to możliwe. Przepisy Unii Europejskiej oraz EFTA dotyczące koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Rozporządzenie UE z 29 kwietnia 2004 roku) umożliwiają ubieganie się o emeryturę z każdego kraju, w którym się pracowało, pod warunkiem spełnienia lokalnych wymagań.
Emerytura polska i niemiecka a sumowanie okresów ubezpieczenia
Okresy pracy w różnych krajach UE/EFTA sumują się, co ułatwia spełnienie wymogów dotyczących stażu pracy. Na przykład, jeśli brakuje Ci stażu pracy do polskiej minimalnej emerytury (25 lat dla mężczyzn, 20 lat dla kobiet), ZUS może zaliczyć udokumentowane okresy pracy w Niemczech.
Jak złożyć wniosek?
Nie musisz składać oddzielnych wniosków w każdym kraju. Wystarczy złożyć wniosek o przyznanie świadczenia w kraju, w którym aktualnie mieszkasz. Instytucja ubezpieczeniowa, do której złożysz wniosek (np. ZUS w Polsce), przekaże go do pozostałych państw, w których pracowałeś.