Kontrakt jest w trakcie realizacji – mówi dyrektor Dariusz Skotnicki, który odpowiada w Pesie za marketing na Wschodzie. – Dostarczyliśmy 60 fokstrotów, a 22 czekają na załadunek – przyznaje. – Żeby realizacja umowy była wznowiona, UTM, czyli nasz partner handlowy, musi znaleźć finansowanie kontraktu, a także dostać zgodę na dostawy do Moskwy produkowanych poza Rosją tramwajów – tłumaczy Skotnicki.
Nieoficjalnie wiemy, że bydgoski producent szykuje się na scenariusz, w którym połowy tramwajów nie uda się już do Moskwy dostarczyć. A nie można ich sprzedać w Polsce z powodu ich wymiarów: 2,5 metra szerokości. Tylko najnowsze Tramino Solarisa (to najszerszy tramwaj w Polsce) dla Olsztyna ma podobne gabaryty. Ale Fokstrot zrobiony jest pod wschodni rozstaw szyn 1524 mm, podczas gdy w Polsce jest to 1435 mm (np. Olsztyn) lub 1000 mm (np. Bydgoszcz).
Dlatego Pesa próbuje ulokować tramwaje w Kijowie. Tam miejski przewoźnik ogłosił w styczniu przetarg na 10 wozów za prawie 290 mln hrywien (ponad 12 mln dol.). Oferty można składać do 12 lutego. – Będziemy brać udział w przetargu – potwierdza dyr. Skotnicki.
Reklama
Reklama
Wymagania są takie, że tramwaje mają być dostarczone w pierwszej połowie roku. W ukraińskich mediach pojawiły się sugestie, że przetarg jest rozpisany pod Pesę, bo wyśrubowanym terminom mogą sprostać tylko oferenci, którzy rozpoczęli produkcję już albo mają gotowe pojazdy.
Ten przetarg jest nie po myśli np. firmy Elektrontrans ze Lwowa, która w ubiegłym roku wygrała przetarg na dostawę dla Kijowa siedmiu pojazdów, ale nie dotrzymuje terminów.
Ale plan Pesy jest szerszy niż 10 tramwajów. W czerwcu 2015 r. przedstawiciele władz Kijowa i Pesy podpisali list intencyjny o współpracy w sprawie dostaw co najmniej 50 tramwajów. Mer Witalij Kliczko napisał na blogu, że Pesa rozmawia z polskim rządem i BGK o kredycie na kontrakt.
Jak ustaliliśmy, Pesa sonduje też inne rynki ze wschodnim rozstawem szyn, wykorzystując to, że Fokstrot zbiera w Moskwie dobre opinie. – Mamy gotową, sprawdzoną ofertę odpowiadającą tamtejszej infrastrukturze. Potrzeby są ogromne: dotyczą kilkudziesięciu miast w kilku państwach – przyznaje Skotnicki. Tylko na Ukrainie tramwaje jeżdżą w ponad 20 miastach. Według Witolda Urbanowicza Pesa mogłaby próbować sił na Łotwie, np. w Rydze, gdzie na liniach szerokotorowych jeżdżą m.in. wysłużone tramwaje Tatra i Skoda, oraz w Dyneburgu. Zakupy taborowe będą realizować miasta w Kazachstanie, np. Ałmaty, Pawłodar i Ust-Kamienogorsk. Białoruś – z „tramwajowymi” Mińskiem, Witebskiem i Mozyrzem – jest dla polskiego producenta trudniejszym rynkiem, chociaż nie można go przekreślać, bo w 2014 r. Pesa sprzedała tam pasażerskie pociągi spalinowe.
Rynek wschodni opiera się na osobistych kontaktach i jest często podszyty polityką. Tu nie zawsze da się konkurować po prostu ofertą. Dodatkowo w Rosji nie da się produkować bez współpracy z lokalnym partnerem – wylicza Witold Urbanowicz.