Umowę na prowadzenie konta pracodawca będzie mógł zawrzeć z jedną z następujących instytucji finansowych:

• Funduszem inwestycyjnym, zarządzanym przez Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych
• Funduszem emerytalnym zarządzanym przez Powszechne Towarzystwo Emerytalne lub Pracownicze Towarzystwo Emerytalne
• Zakładem Ubezpieczeń

Podstawowe pytanie, które zadaje każdy oszczędzający w PPK, brzmi: czy będą to instytucje bezpieczne?





Polski Fundusz Rozwoju zapewnia, że tak, ponieważ instytucja taka musi spełniać ściśle określone warunki.
Musi:

• posiadać co najmniej 3 lata doświadczenia w zakresie zarządzania funduszami inwestycyjnymi typu otwartego, funduszami emerytalnymi lub otwartymi funduszami emerytalnymi, a w przypadku zakładów ubezpieczeń – co najmniej 3 lata doświadczenia w oferowaniu ubezpieczeń z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym;
• posiadać kapitał własny, a w przypadku zakładów ubezpieczeń – dopuszczone środki własne, w wysokości co najmniej 25 mln zł, w tym co najmniej 10 mln zł w środkach płynnych;
• zarządzać odpowiednią liczbą funduszy lub subfunduszy zdefiniowanej daty.

Fundusz inwestycyjny, fundusz emerytalny lub zakład ubezpieczeń będący wybraną instytucją finansową będzie ewidencjonować wpłaty, dopłaty roczne, przyjęte i dokonane wypłaty transferowe, wypłatę. Co istotne, musi prowadzić rachunki PPK uczestników PPK w taki sposób, aby możliwe było wyodrębnienie wpłat dokonanych przez podmiot zatrudniający, pracownika, wpłaty powitalnej i dopłat rocznych, a także przyjętych wypłat transferowych i wpłat dokonanych w ramach konwersji lub zamiany.

By jeszcze zwiększyć bezpieczeństwo gromadzonych środków, ustawodawca założył, że gromadzone na rachunkach uczestników PPK środki będą lokowane w fundusze inwestycyjne, które różnicują poziom ryzyka w zależności od wieku uczestnika – czyli fundusze zdefiniowanej daty. Każdy pracownik biorący udział w programie zostanie automatycznie przypisany do funduszu w zależności od swej daty urodzenia. Uczestnik PPK inwestuje z jednym funduszem przez cały okres gromadzenia środków, a fundusz ten, w miarę zbliżania się uczestnika do 60. roku życia, ma obowiązek dostosowania polityki inwestycyjnej w taki sposób, aby zapewniała właściwe bezpieczeństwo powierzonych środków.





Aktywa funduszy PPK są podzielone na dwie części: dłużną oraz kapitałową.

Część dłużna obejmuje aktywa lokowane w takich instrumentach jak: np. obligacje, bony skarbowe, listy zastawne, a ponadto depozyty bankowe. Najważniejszą ich cechą jest to, że nie są obarczone wysokim ryzykiem finansowym.
Część udziałowa jest inwestowana np. w akcje. Daje większą możliwość osiągnięcia wysokiej stopy zwrotu z inwestycji, ale ciąży na niej większe ryzyko inwestycyjne.


W praktyce inwestowanie w funduszach zdefiniowanej daty będzie wyglądać tak, że do 20 lat przed osiągnięciem 60. roku życia, fundusz zdefiniowanej daty będzie utrzymywać część udziałową na poziomie nie mniejszym niż 60 proc. , a nie większym niż 80 proc. wartości aktywów funduszu. Część dłużną utrzyma na poziomie nie mniejszym niż 20 proc. i nie większym niż 40 proc. wartości aktywów funduszu.

Im bliżej 60. roku życia te proporcje ulegną zmianom, które sprowadzą się do zwiększania części dłużnej.

Gdy fundusz osiągnie zdefiniowaną datę, wówczas poziom części udziałowej nie może być większy niż 15 proc., a udział części dłużnej nie może być mniejszy niż 85 proc. wartości aktywów funduszu.