Strony mają swobodę ustalania wymiaru czasu pracy poza jednym wyjątkiem: jeżeli pracownik uprawniony do urlopu wychowawczego nie wykorzystuje tego urlopu i wnioskuje o obniżenie wymiaru czasu pracy, to pracodawca ma obowiązek zmniejszyć liczbę godzin, ale nie więcej niż do połowy pełnego wymiaru czasu pracy. W umowie o pracę należy dokładnie określić wymiar czasu pracy. Zazwyczaj określa się go ułamkowo (np. 1/2, 1/4 etatu). Trzeba też dokładnie wskazać w rozkładzie czasu pracy pracownika zatrudnionego na część etatu, w jakich dniach i po ile godzin ma on wykonywać pracę. Niepełnoetatowiec może wykonywać pracę w ramach różnych systemów czasu pracy (np. systemu podstawowego czasu pracy, skróconego tygodnia pracy, równoważnego czasu pracy, zadaniowego czasu pracy). Wymiar urlopu wypoczynkowego ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy. Trzeba zapisać w umowie dopuszczalną liczbę godzin nadliczbowych, za które oprócz normalnego wynagrodzenia wypłaca się dodatek i wysokość tego dodatku.

Reklama

Pracodawca jest zobligowany do ustalenia warunków wynagrodzenia osoby zatrudnionej na część etatu w sposób nie mniej korzystny niż pozostałych pracowników wykonujących taką samą lub podobną pracę w pełnym wymiarze czasu pracy. Pracownik zatrudniony w niepełnym wymiarze czasu pracy korzysta z ustawowej gwarancji minimalnego wynagrodzenia. Jego wysokość ustala się w kwocie proporcjonalnej do liczby godzin pracy przypadającej do przepracowania w danym miesiącu.

Nie ma obowiązku zapewniania niepełnoetatowcowi co najmniej 15-minutowej przerwy wliczanej do czasu pracy, jeżeli dobowy wymiar czasu pracy jest niższy niż sześć godzin. Praca na część etatu nie może być powodem dyskryminacji oraz nierównego traktowania w zakresie nawiązania i rozwiązania stosunku pracy, warunków zatrudnienia i awansowania.