Podpisany 11 grudnia 2012 r. Plan Modernizacji Technicznej oraz zatwierdzony wcześniej Program Rozwoju Sił Zbrojnych RP w latach 2013–2022 uruchomiły nowy etap modernizacji polskiej armii. Zapisy tych dokumentów oparto na założeniu, że zagrożenia dla Polski, w szczególności związane z ryzykiem naruszenia jej granic, będą stosunkowo mało prawdopodobne, jednocześnie założono zwiększające się możliwości zaistnienia zagrożeń asymetrycznych. Zasadniczym celem modernizacji technicznej jest rozwój zdolności operacyjnych Sił Zbrojnych RP, w tym wzmacnianie potencjału bojowego do realizacji narodowych i sojuszniczym zobowiązań, zgodnie z art. 5 traktatu waszyngtońskiego.
– Stawiamy na nowoczesne i sprawne Siły Zbrojne, które będą zawsze w stanie ochronić suwerenność naszego kraju, wesprzeć sojuszników oraz pomóc w kryzysie. Wzrasta udział środków przeznaczonych na najnowocześniejsze uzbrojenie i najważniejsze zdolności operacyjne – zaznaczył minister obrony narodowej Tomasz Siemoniak.
Wydatki obronne w latach 2013–2016 są planowane na poziomie około 135,5 mld zł (w tym wydatki na modernizację techniczną wyniosą około 37,8 mld zł, czyli 27,8 proc. całości budżetu). W latach 2017–2022 wydatki obronne planowane są na poziomie około 273,2 mld zł, z kwotą 102,1 mld zł na modernizację techniczną, co daje wzrost do bardzo dobrego wskaźnika 37,3 proc.
Program zakłada, że liczebność Sił Zbrojnych RP wynosić będzie do 120 tys. żołnierzy (w tym do 20 tys. żołnierzy Narodowych Sił Rezerwowych). Przyjęto, że priorytetowo traktowane będą zdolności dowodzenia, rozpoznania, rażenia i wsparcia działań, zaś takie zdolności, jak: mobilność, przetrwanie i ochrona wojsk oraz zdolność do wsparcia układu pozamilitarnego w sytuacjach zagrożeń kryzysowych, w tym katastrof naturalnych i humanitarnych, będą rozwijane harmonijnie i doskonalone do odpowiednio wysokiego poziomu.
Reklama
Program przewiduje środki na rozwijanie wszystkich zdolności, w tym obronę powietrzną, która jest możliwa do zrealizowania dzięki inicjatywie ustawodawczej zwierzchnika Sił Zbrojnych popartej przez rząd. Program przewiduje również rozwój mobilności wojsk i utrzymanie zdolności bojowych Marynarki Wojennej. Rozwijać się będą poszczególne rodzaje wojsk oraz zaplecze w postaci sprawnej i skutecznej logistyki. Znacząco wzrasta inwestowanie w informatyzację i robotyzację, które wesprą żołnierzy, zapewniając im bezpieczeństwo oraz zwiększenie powodzenia misji.
Reklama
W kontekście priorytetów modernizacyjnych Sił Zbrojnych RP ujęto następujące programy operacyjne: system obrony powietrznej i obrony przeciwlotniczej.
Ponadto: śmigłowce wsparcia bojowego, zabezpieczenia i VIP; zintegrowane systemy wsparcia dowodzenia oraz zobrazowania pola walki; bezzałogowe systemy rozpoznawcze i rozpoznawczo-uderzeniowe; indywidualne wyposażenie i uzbrojenie żołnierza; symulatory i trenażery; lotnictwo transportowe; modernizacja wojsk rakietowych i artylerii; kołowe transportery opancerzone; przeciwpancerne pociski kierowane; zwalczanie zagrożeń na morzu; samolot szkolno-treningowy; modernizacja Wojsk Pancernych i Zmechanizowanych.
W obszarze modernizacji technicznej Sił Zbrojnych RP realizowane będą również zadania nieobjęte Programami Operacyjnymi, mające jednak istotne znaczenie dla poszczególnych systemów funkcjonalnych i zabezpieczenia funkcjonowania wojsk. Wśród nich modernizacja czołgów Leopard, wielozadaniowy pojazd Wojsk Specjalnych Pegaz - dla WS, pozyskanie pozostałych okrętów ujętych w koncepcji rozwoju Marynarki Wojennej, jak okręt rozpoznania elektronicznego oraz okręt wsparcia operacyjnego, wyposażenie indywidualne żołnierza, sprzęt inżynieryjny, obrony przed bronią masowego rażenia, pojazdy transportowe o przeznaczeniu innym niż bojowe, części zamienne i remonty wyposażenia oraz zakupy amunicji (w ramach wydatków bieżących).
Eksperci twierdzą, że plany są dobre, a prognozowanie rozwoju Sił Zbrojnych RP oparte zostało na szerokim spektrum prognoz, analiz i wniosków. Programując rozwój sił zbrojnych w najbliższych latach, poza prognozą sytuacji bezpieczeństwa, brano bowiem pod uwagę także m.in. doświadczenia z misji poza granicami kraju, interes narodowy (utrzymanie bezpieczeństwa i integralności terytorialnej) oraz zobowiązania wynikające z członkowstwa Polski w Sojuszu, UE i innych koalicjach. Niezależnie od tych uwarunkowań, na kształt Sił Zbrojnych należy patrzeć także przez pryzmat realnych możliwości finansowych państwa – czego dobitnym przykładem może być sytuacja związana ze światowym kryzysem gospodarczym wpływającym na możliwości ekonomiczne naszego kraju. Modernizacja Siła Zbrojnych jest kosztowna, bo rozwój naukowo-techniczny nie pozostawia złudzeń, co do konieczności ponoszenia poważnych, z punktu widzenia możliwości ekonomicznych naszego kraju, nakładów na nowoczesne Siły Zbrojne, zdolne do funkcjonowania w warunkach środowiska bezpieczeństwa XXI wieku. Przedstawiciele branży przekonują jednak, że warto.